
‘Er was eens een oude man die de gewoonte had uren in de kerk door te brengen. Op een gegeven moment vroegen zijn vrienden hem wat hij daar al die tijd aan het doen was.
Uit: Woestijnvaders onderweg – Mattias Rouw, p.34
‘Ik ben aan het bidden’, antwoordde hij .
‘O’, zeiden zijn vrienden, ‘dan heb je vast heel veel aan God te vragen!’
Enigszins verbaasd zei de oude man: ‘Ik vraag God helemaal niets.’
‘Maar, wat doe je daar dan al die tijd?’, vroegen zij.
Hij antwoordde: ‘Ik zit en kijk naar God en God zit en kijkt naar mij.’
Je kunt het citaat ook betrekken op de essentie van mediteren.
Klik hier voor een gedicht-annex-Lectio Divina over dit thema.