Anderen vinden rustplaatsen
op hun weg, in de zon
waar ze elkaar ontmoeten.
Maar dít,
dit is jouw weg.Bron: Dag Hammarskjöld, Merkstenen, p.163
‘Het lijkt wel alsof we musici zijn geworden in een orkest dat twee keer zo snel is gaan spelen. Er is altijd zo veel dat gedaan moet worden. Zoals woensdag vroeger gehaktdag was, zo zou dat nu een offline dag moeten worden – om af en toe nog te kunnen genieten van het tragere levensritme van vóór de computer en de mobiele telefoon. Zonder gaten in de tijd staan we met een enorme snelheid stil.’
Thomas Hylland Eriksen – NRC 23-12-2006
Ook ‘mediteren’ is een soort van creëren van gaten in de tijd.
Klik hier voor een gedicht-annex-Lectio Divina over dit thema.
Beste Martien,
Als ik de tekst van Dag goed lees en zijn biografie kennende zegt hij hier dat zijn weg geen rustplaatsen kende? Als ik het zou verwoorden zou ik zeggen dat zijn roeping lag in het bijna rusteloos werken. Hoe zie jij dat?
m.v.g. Rinie
LikeLike
Dag Rinie. Dank voor je reactie!
Ik probeer bij dit type teksten vooral te letten op wat het bij míj losmaakt. Dat zou iets anders kunnen zijn dan datgene dat het bij Dag Hammarskjöld losmaakte. In dit verband denk ik aan wat literatuurwetenschapper Allegra Goodman daarover zei. Je vindt dat citaat hier: https://martienonline.wordpress.com/blogs/liedje-van-verlangen/.
Het citaat van Dag uit Merkstenen bepaalt me vooral bij het omarmen van mijn eigen weg, hoe die ook is. Soms/vaak betekent dat dat ik minder moet lonken naar het gras bij de buren.
Groet van Martien.
LikeLike